Hayaller Peşinde…

Kaç yaşında olursan ol, büyüdüğün eve adım attığın an çocuksundur… Hayata karşı aldığın kardın bir anda düşer, anne-babanın korumasına muhtaç küçük bir kız olursun. Eğer bu güveni 26 yaşında hissetmeni sağlayan bir ailen varsa, Tanrı’ya teşekkür etmek için bir sebebin var demektir…

İşte bende bu yüzden haftasonumu kendime ne kadar şanslı olduğumu tekrar ederek geçirdim. Hıı, tabi birde çocukluk ve ergenlik yıllarımı dinleyerek, o zaman vakit geçirdiğim yerlerde yürüyerek…

Aslında bu haftasonu yaptığım yolculuk sadece Ankara’ya gelmem değildi. Çok daha ötesine gidebilme imkanı buldum.. Zaman makinasında rakamların hızla küçülmesini keyifle izledim ve ibre 2014 yılına geri geldiği zaman beni hayal kırıklığına uğratmadığı için o zamanki küçük kıza teşekkür ettim…

Ama bu sadece romanın birinci bölümü. Daha yazılmayı bekleyen binlerce sayfa var… Bundan sonraki sayfalara yön verecek olan yine o küçük kız.

İşte şimdi yeni hayaller kurma zamanı…

Tatlı rüyalar;))